De vergeten intelligentie in de directiekamer

We zijn gewend om leiderschap te koppelen aan denken: analyseren, plannen, structureren. En strategie? Die ontstaat in de bovenkamer in spreadsheets, modellen en overtuigingen. Maar wat als daar een essentieel stuk ontbreekt? Wat als de échte richting, de diepere wijsheid, niet te vinden is in je hoofd, maar ergens anders? 

Steeds meer leiders merken het: hun strategie klopt rationeel, maar voelt leeg. De koers is uitgestippeld, maar het wringt. Alsof iets in hen zegt: dit lijkt goed, maar is het niet. Dat onderbuikgevoel, die spanning, die ongrijpbare twijfel, het is geen toeval. Het is een signaal. Je lijf spreekt. Alleen zijn we het verleerd om te luisteren. 

Ik heb mijn hele leven al een sterk gevoel wat er onder de oppervlakte speelt. 

Pas veel later kon ik er dan woorden aan geven. En pas toen ik de opleiding systemisch werk ging volgen, kon ik er echt duiding aan geven.  
Ik ontdekte dat je je lijf echt kunt inzetten als instrument en als raadgever voor je organisatie.  

Soms weet je het gewoon. Je kunt er nog geen woorden aan geven maar ergens in je lijf voelt je: hier klopt iets niet, of juist wel. 
Maar dan komt je hoofd erbij. Je gaat beredeneren, redenen bedenken waarom of hoe het wel lukt. Wat krom is, praat je voor jezelf recht en dan ga je het nog geloven ook. Terwijl, vaak pas achteraf, blijkt dat je eerste gevoel het bij het juiste eind had.  

De ratio regeert en dat is een probleem  

We zijn het niet gewend in organisaties. Het hoofd, vaak in de vorm van KPI’s, spreadsheets, slidedecks en andere vormen van ratio, regeert. Er is weinig of zelfs geen ruimte om het gevoel aan te spreken, laat staan het toelaten in besluitvorming. 

En dat is juist waar ik in geloof. Dat ons lijf ons kan vertellen wat ons hoofd nog niet kan beredeneren. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat we niet 1 brein (‘het hoofd’) hebben, maar dat we beschikken over 3 breinen. Ook het ‘hart’ en het ‘lijf’ (specifiek de buik) is een brein dat beschikt over een enorme schat aan informatie en intelligentie. En als je deze breinen aanspreekt en erkent in je strategische besluitvorming, leidt dit tot betere keuzes. Keuzes die beter gedragen worden, beter vol te houden zijn en ook meer waarde toevoegen voor mens en omgeving.  

Ik geloof dat leiderschap anders kan en moet 

Wanneer leiders alligned zijn met hun organisatie, specifiek de waarden, missie en visie, dan werkt dit als een ongelofelijke magneet voor de rest van de organisatie. Als je weet voor jezelf en vooral ook voor je organisatie wat je reden van bestaan is (missie), dan is dit een onuitputtelijke bron waar je altijd naar toe terug kan. Dat kan zo verhelderend werken. Omdat iedereen weet dan: daarom zijn we ooit begonnen en daarom zijn we hier op de wereld. Als de leiders van de organisatie de strategie intrinsiek uitdragen, dan cascadeert dit bijna automatisch door naar de rest van de organisatie.  

Wat er verandert als je je kwetsbaar op durft te stellen 

Voor mij persoonlijk veranderde er veel toen ik mijn kwetsbaarheid durfde te laten zien. 

Ik ontdekte dat ik niet meer alligned was met mijn dagelijkse werk en dat het me daarom veel te veel energie kostte. Het voelde aan als ‘hard werken’. Ik besloot een sabbatical te houden waarin ik aan de slag ging met zelfontwikkeling en rust, maar bovenal met het nemen van de ruimte. De ruimte om opnieuw te verbinden met mezelf, mijn drijfveren en mijn persoonlijke missie. Door te vertragen en met de juiste reflectie van buitenaf, ontstond een ander perspectief. Ik ging echt met een andere bril kijken en dit leverde me nieuwe inzichten op. Ik kon zien waar het echt om draait. En in die ruimte ontstond ‘Ervaar De Ruimte’. Ik realiseerde me dat het niet draait om harder werken, niet alleen nog meer kennis verwerven, maar terug naar de bron. Naar binnen. Naar lijf, hart én hoofd.  

Tijd voor bewuste strategievorming 

Ik zie het ook veel bij leiders die ik spreek. Leiders die alles op orde hebben, maar toch voelen dat er iets schuurt. 

Dat de strategie wel klopt op papier, maar niet in het lijf.  
Dat de missie misschien wel mooi klinkt, maar niet echt de kern raakt. 

En dat kost energie, veel energie. Dan stroomt het niet.  
 
Ik geloof dat strategie zoveel meer is dan het invullen van een mooi model en halen van een target. 

Dit kunnen goede en zelfs noodzakelijke instrumenten zijn, maar wel enkel als je daar hart en lijf óók in erkent.  
Bewuste strategievorming gaat voor mij over iets fundamenteels, 

Dat je in lijn bent met wat jij en je organisatie te doen hebben in deze wereld. 

Niet alleen met je hoofd in lijn, maar met je hele lijf.  
 
Een strategie die je vormt met je drie breinen: hoofd, hart en lijf, is een strategie die je niet hoeft ‘vol te houden’. Want omdat het intrinsiek klopt, gaat het vanzelf. Je doet het gewoon, vanuit verbinding, i.p.v. verplichting.  
 
De uitnodiging  

Leiderschap kan en moet anders, 

Want als jij niet verbonden bent met je strategie, hoe kan je organisatie dit dan zijn?  

Ik nodig leiders uit om hun lijf te erkennen en in te zetten als raadgever voor je organisatie.  

Met een nieuwe manier van kijken en een nieuwe manier van strategievorming.  
Gun jezelf die andere manier van kijken. 

Ervaar De Ruimte. 
Je zult verbaasd zijn wat je lijf je te vertellen heeft.